Rust
Beloop het kiezelpad
Al velen malen
Voetstappen verbreken
De stilte
Ze weten de weg
Weten waarheen
Achter die grote eik
De tweede steen
Hier vind ik rust
Even praten
Wetend het wordt gehoord
Ook al heeft het lichaam
Het aardse verlaten
paardekooper: | Zaterdag, oktober 26, 2002 13:56 |
Ben er helemaal stil van kon ik nog maar naar een steen. Mijn Vader is gecremeerd. Liefs Ria. |
|
Jet van keken: | Vrijdag, oktober 25, 2002 08:37 |
Blindelings vind ik die steen, waar ik mijn rust vind. en waar ik nog altijd word gehoord. Mooi gedicht Paul. Heel veel liefs Jet |
|
waterval: | Vrijdag, oktober 25, 2002 01:24 |
...en die rust brengt troost.... héél mooi.... |
|
Sheena: | Vrijdag, oktober 25, 2002 00:28 |
rustige woorden die de ziel bekoren ... Sheen |
|
Auteur: Paul Willems (Quikkie) | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 oktober 2002 | ||
Thema's: |