gedicht voor Peter F
Verloren
Verloren ben ik, ik weet niet waar
ik heen zal gaan, wat is er daar?
Wat weten zij van wat ik voel,
wat ik beleef, wat ik bedoel.
Wat heb ik aan dat tijdverdrijf,
gevangen ben ik in mijn lijf.
Mijn hoofd en ook mijn hart is zwaar,
en mijn gedachten malen maar.
Van wat niet is en niet zal komen,
dromen zijn het, enkel dromen.
Die in de nacht, soms overdag,
me tonen wat ik toen niet zag.
Maar nu, nu ik zo helder zie,
nu weet ik weer opeens met wie,
en ook waarom ik leven wilde.
Het leven in het huis verstilde,
toen je ging, ik kon niet geloven,
dat het mij zo erg zou verdoven.
Wat heb ik nog na mijn verlies,
dan enkel wat sweet memories.
Anna M.