Kon hij het maar geloven
Wij hadden het morgen al gezien
blind van oud verdriet
Vermoorde lampen in je gezicht
Had ik jou maar gevonden
En niet al mijn pijn op jou gericht
Hij vertelde mij jouw verhaal
Ik heb spijt, maar ga er gewoon mee door
Ben ik soms van staal
Vroeger noemde jij mij meisjelief
Overgevoelig kind met teveel liefde
Zou je me nu nog zo zien
Hij had het nooit geweten
Jij was zijn vriend
Mijn gevoelens voor jou versleten
Maar jij bent nooit vergeten
Dat wist hij en vertelde het mij