Een rode gloed aan de horizon
Vertelt het me
Het wordt langzaam donker
De dag vertrekt nu eindelijk
Het duistere van de buitenwereld
Grijpt naar me
En neemt bezit van deze kamer
De nachtegaal laat zich nu eindelijk zien
Er daalt een rust op me neer
Beschermt me
Ik voel me rustig worden
Eindelijk rust, helaas niet voor lang
Donker en duister, verlicht door de maan
Omvangt me
Terwijl ik naar de sterren kijk
Als gezang van de nachtegaal
Gedachten komen naar boven
Nemen bezit van me
Die ik vervolgens vastleg op papier
Creaties komen naar boven en worden werkelijkheid
Ik voel me rustig, vrij en wakker
De nacht waakt over me
Maar helaas niet voor lang
Was de nacht maar eeuwig
Langzaam wordt het dan weer lichter
De dag wacht op me
Een angst overvalt me plotseling
Eerste zonnestralen spieken over de horizon
De dag is nu echt aangebroken
Het overvalt me
De zon schijnt alweer over de horizon
De nachtegaal staakt zijn gezang
Ik voel me moe en ook verlaten
En bedenk me
Dat ik nu die strijd eens winnen wil
De nachtegaal zingt nu niet meer...