Van binnen voelde ik altijd naar
Ik wilde er niet zijn daar
Tussen al die brilliante mensen
Met al goede kanten en toekomstige wensen
Jarenlang zat ik daar vast
Met al die zooi op mijn rug is zo'n last
Ik kon niets anders dan lachen
Anders had ik niet op moeten dagen
Iedereen was beter dan mij
't Maakt echter niet uit wat jij zei
Ik was jaloers en niet zo'n beetje
Het was zo erg, ik wou ze vermoorden, weet je?
Niet zo vreselijk als het nu blijkt
Maar het is anders als je van mijn kant bekijkt
Ik was boos doordat ze succes hadden
Mooier uitzagen en in geld badden
Maar het ergst was hun socialiteit
Vele vriend(inn)en, kennissen en hoge kwaliteit
Ik had ervan geen
Tenminste waarvan ik op de hoogte ben
Ik was een buitenbeentje
Ja, zo was ik er echt eentje
Hoewel niemand zal me nu geloven
En niemand kan me nu van mijn geluk beroven
Ik ben gelukkig waar ik ook ben
Want nu ben ik ook een van 'hen'
Niet zo rijk of succesvol
Maar wel vrolijk, met echte vrienden (echt heel lol)
En nu wil ik dus mijn dank tonen
Aan de mensen die mij steunen
En nog wil ik voor iedereen hopen
Moge jullie ooit zulke vriend(inn)en tegenlopen
*~ Be Blessed ~*