Het verlangen
weer O zo groot
Het mes naast me
m'n ogen erop gericht.
Zou ik het doen
of niet?
Zou ik het terug riskeren
om me zo te verminken
om weer niet zonder te kunnen
om weer elke seconde erop te letten
dat ze het niet ontdekken.
Aan de andere kant
zou ik voor een klein moment
verlost zijn van mijn verdriet.
Pijn voelen,
maar niets vergeleken met de pijn
die ik nu voel.
Dan kan ik me terug straffen
voor alles wat ik heb gedaan.
Wat moet ik doen?
Het weggooien zo ver als ik kan?
Of het me nemen en
het metaal laten glijden in mijn vel?
...ik neem het mes...
het bloed stroomt naar beneden
het verdriet is voor
een paar seconden verdwenen...