Jij laat me mezelf als een man aanvoelen,
je stem, je lach, je ogen die me doorgronden.
Waar heb je dat geleerd ?
Het is nochthans je grootste charme.
Ik denk in je ogen de weerspiegeling
van je verbeelding te kunnen lezen.
Dat is mijn eigen manier
om je te verbluffen met mijn overheersing.
Want in die ogenblikken
ben je niet meer dan ik,
helemaal mezelf,
niets dan mezelf.
Het beste in mij
bijna door jou uitgevonden,
alleen voor je eigen plezier.
Ook het mysterie is jouw bondgenoot.
Maar het is een mysterie
dat op zich zelf niet mysterieus is
maar wel verhelderend,
om geen angst uit te lokken.
Je laat op geen enkel ogenblik
de terugtocht van je slachtoffer toe.
Alzo alleen kan je je
als meester van de omstandigheden
versterken.
De geest van jouw aanwezigheid
houd me gevangen in zijn kooi.
Vluchten kan niet meer.