Eenzaam kijk ik om me heen,
Er is niemand voor mij,
Ik ben helemaal alleen,
Een traan rolt over mijn wang,
Niemand heeft mij ooit begrepen,
Nooit aan mij gedacht,
Maar andersom werd het wel verwacht,
Ik wilde doen wat ze vroegen,
Probeerde het ze naar de zin te maken,
Hoe had ik ooit zo stom kunnen zijn,
Nu heb alleen ik pijn,
Ik weet niet goed hoe ik moet beginnen,
Zodat ik dit kan voorkomen,
Ik moet dit voor mezelf overwinnen,
Dat zijn mijn dromen,
Want soms heb ik even geen zin om te leven,
Dan wil ik het stiekem aan iemand anders geven,
Alleen zulke gedachten, die wil ik niet meer,
Dus ga ik er tegen vechten, keer op keer,
Maar dan breekt de volgende dag weer aan,
En zo blijven mijn gedachten verder gaan…