een gedachten laat me niet los
we gaan dood toch
this me zo benouwd
denken ,ik en oud
geeft me geen goed gevoel
een traan van bedrog laat me hart huilen
net zo als een traan van de douw die op je ruit blijft hangen
hangen en verlangen
oud en bedrog
loop ik nu al verder met me stok
en ik kijk naar de eenden in een sloot
voer ze brood
de eende blij
ik oud
oud en velaten
de dood horen praten
waneer zal ik het dan verlaten
meschien wel nu
aju
dag daar ga ik dan weer
he he het werd tijd voor de zoveelste keer
al die tijd en die tranen
komen dan de lach en me geluk samen
al die tijd gevochten en gestreden
uit geleden ,gepest
ik was niet best
schijnbaar niet goed
het was het bloed onder de nagels van andere mensen met hogeren wensen dan ik
snik
huilen heeft geen zin
een kind sterft al bij haar geborten
amper de zon kunne zien
maar wat is dan oud wat is dan jong
wat is een traan en wat is tijd of gevoel
denkent over later
als ik de eendjes voer