Nachtmerries,
ik krijg ze altijd,
ik snap niet waarom,
want er is niks waar ik aan lijd.
Misschien ben ik nog steeds bang om te verliezen,
verliezen in het spel der leven,
alles gaat nu perfect,
dit alles was altijd al mijn streven.
Maar nog krijg ik nachtmerries,
ondanks dat ik me zo gelukkig voel,
ik snap er niks van,
gelukkig zijn was altijd mijn doel.
Totaal gelukkig bestaat niet,
toch ben ik wel redelijk dichtbij,
ik heb erg in de put gezeten,
maar nu ben ik vrij.
En toch nog nachtmerries,
niet elke nacht,
alleen wanneer ik me het herinner,
dan zijn het geen dromen waar je om lacht.
Ik droom over van alles en nog wat,
over het kwijtraken van dierbaren,
innerlijke pijn is meestal aan de orde,
misschien zullen de nachtmerries uiteindelijk opklaren.