Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Eenzaam
Eerst waren we met z'n twee
En gingen we samen recht door zee
Toen kwam er plots die breuk
Goh wat was dat minder leuk
Die stilte om me heen
Wat voelde ik me zo alleen
Toen kwam jij in mijn leven
Ik wil je alles geven
We zijn nu nog niet tesaam
Wat voel ik me soms zo eenzaam
Ik blijf altijd hopen
Om samen verder te lopen
Eens komt de dag dat we samen zijn
Dan gaat de eenzaamheid voorbij zijn
Dan gaan we allebei heel veel huilen
Om al die overwonnen valkuilen
Tranen van intens geluk
Dan kan het nimmer nog stuk.
Reacties op dit gedicht
foregonenic vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
foregonenic
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
27 augustus 2002
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Genegenheid]
[Liefde]