liefde werd me nooit voor altijd gegeven,telkens maar voor even.
Mijn haren worden grijs,en mijn verstand word wijs.
De man van mijn leven Lijkt me maar een fabel.
ik ben als een bloem die open staan,waarvan elk bloem blaadje een stukje vergaat.
Mijn hart is al meermaals opnieuw gelijmt,maar de barsten blijven sommige zijn nooit meer te lijmen.
Verdriet komt en gaat steeds opnieuw de moed verliezen.
liefde kan me niet meer bekoren,ben mijn hoop en moed onderweg al lang verloren.
Ik blijf voorgoed alleen,heb genoeg te verduren gehad.