kinderen lijden in de stad waar je
alleen maar schoten hoort
en hier een daar een schreeuw
van diep verdriet
snappen ze het dan niet
dat dit niets oplost
alleen maar voor pijn zorgt
dromen vervliegen
kinderen zitten gevangen
in een tunnel zonder uitweg
alleen maar geweren en bommen onderweg
alleen maar lijken en pijn
het slagveld is rood gekleurd
iedereen is weg
iedereen is dood en de overlevende voelen
zich niet langer levend voelen
alleen pijn en het gemis
van het vele wat ze zijn verloren
hun jeugd hun dromen hun plezier
het is er nu allemaal niet meer
en het komt ook nooit meer terug