Mijn hart is lente
en zomer.
Waar torenhoog,
een hemel
troont.
En slechts door
liefde, is be-
woont.
Mijn hart is herfst
en winter,
Als klei spat het
uiteen.
Het droomt zijn
dromen uit,
en weent.
Mijn hart wordt
steeds opnieuw
herboren.
Het neemt, en het
beweent.
Doch geeft zich
nimmer, nooit
verloren.
~bolleke~