Het was vandaag
zo stil, zo stil
in huis, dat ik
De bomen hoorde
fluiteren,
en ook de muren hoorde
luisteren.
Want ook mijn wil,
scheen plots als stil
gevallen.
Alleen mijn ogen,
en mijn hart bewogen
al droever, en droever.
Op de tranen van mijn
ziel,
bij wie ik steeds vol
deemoed neder-
kniel.
~bolleke~