Allerlei gevoelens en gedachtens gaan er nu in mij om,
misschien klinkt dat een beetje stom.
Maar ik weet niet wat ik moet denken,
heb jij wel zin om nog aandacht aan mij te schenken?

Ik voel boosheid, teleurstelling en verdriet,
alleen dat zie jij niet.
Jij vond dat het woord "gebruiken" niet van te pas kwam,
terwijl ik dat toch heel anders nam.

Waarom laat je het steeds bij een kus?
Een relatie is echt niet zo'n zware klus.
Je zegt dat je meer houdt van haar,
was dat maar niet waar.

Want als wij samen zijn voel ik me zo ontzettend blij,
dat doet niet God, nee dat doe jij.
En ook hoe je naar me lacht,
dat geeft me hoop en het laatste stukje kracht.

Maar daarna weet ik dat alles een sprookje was,
ik ben geen prinses meer, maar gewoon sas.
Hopelijk kom ik dit allemaal snel te weten,
Want ik kan niet alles zomaar even vergeten.

Laat deze vriendschap bestaan,
Wie weet kan er toch wat moois uit ontstaan.
Waarom blijf ik alleen achter met die gevoelens van liefde voor jou?
Ik wil alleen wel dat je weet dat ik heel veel van je hou!!!