Nog nooit zo in de war geweest.
Heb geen idee wat ik moet doen.
Ik hou nog altijd zielsveel van jou
maar ik heb een andere jongen ontmoet.
Iemand die me doodgraag zag
op het eerste moment
ik voor zijn ogen verscheen.
Toch heb ik nee gezegd
want je zit nog te diep in mijn hart...
Ik kan je maar niet vergeten
het doet zo verschrikkelijk veel pijn
het is niet met woorden te beschrijven
hoe ik me voel...
Ik blijf steken in het verleden
maar kijk vanuit ooghoeken naar de toekomst
Zal het ooit nog worden zoals voorheen?
Ik heb angst om meer te voelen
voor die ene jongen
bang dat je weer kwaad gaat worden op mij
Daarom verkrop ik mijn gevoelens
en blijf hopen op een toekomst met jou!!
Is het verkeerd?
Dat ik blijf huilen van verlangen
of moet ik je in mijn gedachten begraven
en m'n kans wagen
met die ene jongen?
Ik weet het niet meer,
maar ik weet wel,
wat ik ook kies
ik altijd van je blijf houden
je naam is voor eeuwig in mijn hart gegrift..!!