Het leven is 1 grote strijd
Een strijd van waarheid en leugens,
Maar helaas meer leugens dan waarheid!
Niemand kun je nog vertrouwen,
Zelfs je eigen ouders niet!µDiegene waar je zoveel van gehouden hebt,
Waarvan je dacht dat zij evenveel van hou hielden
Als jij van hen
Het is allemaal 1 grote leugen!
Je moeder, die persoo die je zó dierbaar is in je leven
Blijkt uiteindelijk oneerlijk metj e te zijn
Zo oneerlijk, dat ze je geld afneemt,
waar jij zolang voor had gespaard,
zo oneerlijk, dat ze er zelfs niks van zegt.
Als je haar vraagt om je geld,
weet ze helemaal van niets
Zelfs je pa kan je niet meer vertrouwen
Want hij wist ervan en heeft er helemaal niks van tegen je gezegd.
Tot je plots deharde realiteit van een wildvreemde krijgt te horen:
"Je moeder heeft je geld van je spaarboekje gehaald!"
Zelfs een beetje liefde geven is nog teveel.
Je moeder belt nooit,
Zelfs niet met je verjaardag
Ze heeft nooit tijd voorje.
ze zegt 'blijf jij maar bij je pa, hij kan je meer geven dan ik kan'
Maar éénmaal je 18 bent en je hebt je diploma,
dan lijk je weer interessant,
dan ben je plots weer welkom bij haar.
Je pa die heeft nog nooit veel tijd voor je gehad.
Nu ook niet,
Hij is op reis met zijn nieuwe vriendin.
Als je belt,
Is het teveel, hij wil zo vlug mogelijk van je af
"Weet je wel hoeveel dat kost, zo'n telefoontje"
Jij mag niet mee op reis,
want er moet toch iemand voor je grootmoeder zorgen
Hij kan maar 1x in een jaar op reis, maar jij...
Jij gaat zelfs niet 1x op reis.
Wanneer hij terug thuis is,
Moet jij toch alles blijven doen,
Het volledige huishouden,
Want dat is toch geen werk voor een man!
Op wie kan je dan nog vertrouwen?
Als zelfs je eigen ouders niet eerlijk tegen je zijn
En vergeten dat kleine beetje liefde te geven,
Waar je zo naar verlangt?