Ik vlucht voor het verleden,
ik vlucht voor de toekomst
en ik vlucht voor de wereld nu.
Ik durf ze niet onder ogen komen.
Bang dat ze mijn geheimen onthullen.
Bang dat ze mijn leven nemen.
Maar toch wil ik zo graag,
naar het verleden.
Naar de toekomst
en naar de wereld nu.
Maar ben bang om wat komen zal.
Wetend dat het goed zal zijn,
blijf ik vluchten.
Met de pijn in mijn hart.
s' Nachts huil ik uit.
Maar iedere dag, iedere nacht,
vlucht ik voor het verleden,
voor de toekomst
en voor de wereld nu.
De zullen de pijn zien.
Mijn geheimen zullen onthult worden.
Nee, ik laat hun dat niet toe.
Ik blijf vluchten, vluchten.
Mijn geheimen blijven in mijn hart.
Alleen mijn hart heeft spijt van mijn beslissing.
Mijn hart huilt,
ieder dag van binnen.
Het vreet aan me.
Iedere dag ga ik voor een deel dood.
En iedere nacht huil ik een beetje.
Zodat ik langer leven kan.
Maar het vreet te snel.
Binnekort ben ik dood.
Leven kan ik niet meer.
Sorry verleden, toekomst
en de wereld nu...