Niet is zo als het lijkt.
Ik hoor het je nog zo zeggen.
Die raare blik die me onwijkt.
Je draait je om zonder iets uit te leggen.
Ik wist meteen wat je bedoelde.
Maar het boeide me niet.
Enigste wat telde was hoe ik me voelde.
Voelde me vrij had geen verdriet.
Toen het begon dacht ik gewoon voor 1 keer.
Maar deed het steeds vaker en steeds meer.
Nou kan ik niet meer zonder de shit.
Weet nou dat ik echt in de problemen zit...