Duizend tranen zeggen wat ik wil
Als was het pril het beginsel stond op eigen benen
Reikend naar mn vrijheid, vergat ik mn trots
Voorheen sterk als een rots
Voelde ik een kiezelsteen in mn hart
Duizend weggeveegde tranen zeiden wat ik wilde
Het was al oud een looprek zou handig zijn
Het refrein sloeg naar dramatisch
Ik deed de radio uit
Voorheen voelde ik een kiezelsteen
Misschien nu wel geen
Duizend opgedroogte tranen wanen zich een weg
Het ging zo goed, maar ik bloed
Zonder wonden, ongeschonden
Althans van buiten
Mijn haat verzwolg me
En liet me uiten dat jij de fout was
Voorheen leek het niets
Nu lijkt het een zandkorrel