Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
de roos
Gesloten... badend in een manestraal
Zo ongenaakbaar... zo puur in al haar schoonheid
Zo broos... in dat subtiele spel tussen licht en duisternis
Ontluikend door een kristalhelder dauwdruppeltje
Gewekt door die prille zonnestraal
die haar blaadjes teder koestert net als zacht satijn
Een gouden hart... als de reflectie van een betoverende schoonheid
Bewonderend staar ik naar jouw levensloop
Ontroerd door jouw gratievolle bestaan droom ik van vrijheid
Elke winter snak ik naar de lente
En... ook al eist die onvoorwaardelijke liefde soms zijn tol... Dank zij jou hou ik elke dag weer vol.
Reacties op dit gedicht
Antoon Schockaert vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Antoon Schockaert
Gecontroleerd door:
klitty
Gepubliceerd op:
14 juli 2002
Thema's:
[Liefde]