ik liep
liep door het veld
door het bos
op zoek naar een plek
die me rust zou brengen
waar ik kon uithuilen
nadenken
een oude hut
door de spleten tussen het hout
vielen strepen licht naarbinnen
er hing een mistirieuse mist
geur van dennenbomen
zat daar in een hoekje
tranen welde op
stromen deden ze niet
magie
een schaduw verscheen op de muur
doffe stappen
en toen
kwam je binnen
naast me zitten
zwijgend
geen woord werd gezegt
de stilte werd doorbroken
vogeltje floot
lach verscheen op ons gelaat
gelach
liepen samen weg
.........
rust en vrede gevonden
getroost
door de magie van de hut