Soms,
verlang ik heel even,
naar mijn eigen vertrouwde leven.
Soms,
heimwee naar het leven,
waarin ik niet veel hoefde te geven.
Soms,
heimwee naar mijn eigen bestaan,
heimwee, naar de tijd waarin ik alleen kon staan.
Soms, velangen, naar alle dingen die ik zelf kon doen,
heimwee naar de tijd van toen!
Nu moet ik veel doen samen met jou,
en ach dat doe ik omdat ik van je hou!
Maar toch,
soms,
heb ik heimwee,
verlangen naar toen.