Sommigen
Sommigen zijn bang.
anderen zijn alleen.
Sommigen zie je afglijden tot een niveau niet menselijk meer
en voor haar is er geen ommekeer!
Je wilt haar niet kwijt,
maar ook niet zien lijden.
Kon je maar helpen ,
haar pijn te bestrijden.
Maar het gaat niet om jou
en met een hart vol tranen en een brok in je keel
zit je aan haar bed en weet niets te bedenken,
dan dat je alleen je liefde en vriendschap kunt schenken!
Ze kijkt je aan en zegt je bent een schat,
we hebben samen een mooie tijd gehad.
Je gaat weer naar huis en voelt je zo klein.
En diep in je hart hoop je dat het gauw over zal zijn
Ingezonden door en van Daniek
Over dit gedicht
| Auteur: daniek | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||