SPOORLOOS
Dwalende gedachten, kiezen geen richting
stuurloos wezen, al tijden lang.
Fantasiëen ontsponnen in m’n hoofd
zij zijn fout, het maakt me bang.
Er zijn momenten dan gaat het goed,
maar vaker nog gaat het fout.
Dan denk ik na, zonder na te denken,
dan denk ik slecht, het snijdt geen hout.
‘k Weet niet wat ik ervan moet denken,
voel me levendig en soms lusteloos.
Kan wel zweven van geluk,
dan weer somber een hele poos.
Jezelf niet meer herkennen,
of juist wel,
Gedachten willen vergeten,
liefst heel snel.
Spoorloos door het leven,
gedachten verspringen keer op keer.
Zal ik de rust weder vinden,
het lukt me vast wel weer.