Ik hield van je zoals ik nooit van iemand gehouden heb,
Je keek in mijn ogen en maakte me gek,
een aanraking van jou, en ik begon te beven,
Een kus van jouw, en het voelde alsof ik begon te zweven,
Jouw adem in mijn nek, kippevel op mijn arm
Een paar weken later herken ik je niet meer,
Je doet me pijn, keer op keer.
De martijn die ik heb leren kennen ben je niet meer,
Ik begreep het niet, ik dacht dat je om me gaf..
eerst trok je me aan, en nu stoot je me af...
Mijn leven heb je opgefleurd,
en vervolgens mn hart door midden gescheurd,
je doet me zoveel verdriet
Want de martijn die ik heb leren kennen, ben je gewoon niet.