vele diepe kloven overwonnen,
maar die ene ruzie niet.
de laatste weken, maanden zijn we precies complete
vreemden voor elkaar.
er zijn dingen in woede gezegd dat
nooit gezegd zouden worden zonder die ruzie.
dingen waar ik blij van ben dat je het gezegd hebt,
maar
vrienden kunnnen toch alles tegen elkaar zeggen?
waarom heb je het me niet gezegd,
en moest ik alles te weten komen via via
terwijl je zei dat ik je maatje was.
ik stak mijn hand in het vuur voor jou,
alles deed ik voor je maar
toch kon je me geheim niet vertellen.
je zei dat ik me gekwetst zou voelen maar
door het altijd via via te weten te komen
ben ik nog meer gekwetst en waar staan we nu?
nergens, we praten al weken niet.
weet je nog dat als er thuis ruzie was dat ik bij
jou dan zat, veilig samen met jou te wenen.
je zei trek het je allemaal niet zo aan
maar het gaat ni over zelfs nu niet...
de ruzie's blijven en ik ben ze beu
en gisteren was het weer van da
en nu kon ik niet veilig bij je wegkruipen.
waarom zijn we geen vrienden meer???
ik hield van je, deed alles voor je
maar jij wou niet verder.
nog altijd weet ik niet waarom....
ik weet dat je dit gaat lezen want mijn neef heeft je vertelt van de gedichten...
denk er over na wat hier staat en plz praat met me...
ik wil me weer veilig voelen, niemand neemt jouw plaats in in mijn hartje daarvoor hebben we teveel meegemaakt maar plz kom terug ik heb je nodig!!