Ik wil blind zijn voor het licht,
stil mijn zilte tranen laven
‘k Drink uit poelen van verdriet
om mijn eigen graf te graven
Zinkend in mijn tranendal,
schakel ik de rede uit
Met emotie aan het roer
schreeuw ik om een zweepgeluid
‘Laat me in het donker bos
Leid me naar uw rijk van pijn
Gesel mij en doodt mijn hoop
Koning nacht, laat me bij u zijn!
Gun uw vogels jacht op mij
Jaag uw honden op mijn huid
Scheur mijn waardeloze ziel
Accepteer me als uw buit’
Dieper duik ik in de poel
Dwing mezelf tot leed dat vreet
Snakkend naar meer pijn door pijn,
ben ik schaap van herder leed