ik zag het niet als liegen, niet als eindeloos bedriegen.
ik zag het als beschermen, je hart niet willen breken,er geen dolk in willen steken. nu is het toch gedaan.
je pijn doet heel mijn leven, of lijkt het zo heel even, nu kapot gaan.
de eindeloze tranen, de liefde hadden we samen, en ons leven, een leugen of een illusie ? leiden toch altijd weer tot ruzie, ik wilde je beschermen.
ik wilde je geen pijn doen, je hart niet zo tekort doen.
maar ik weet het, ik heb het gedaan, je hart bij mij weg laten gaan. ik kan niet eens schelden.