Tranen vallen,
een nieuwe zee.
Tranen vallen,
genoeg voor twee.
Geen bloemen noch zoenen
na het vernemen.
Ze was ze stilletjes
uit het leven gegleden.
Ze liet me achter
helemaal alleen.
Daar stond ik toen voor die steen
alleen.
Nu één jaar later
weer voor die steen,
sta ik hier
en weer alleen.