Als zalmen gaan.
Ik ga langzaam rustig kalm
beklim de berg zit in een dal.
Vertrouw ik kom boven net als de zalm
klim op tegen de waterval.
Valend water dat brulend raast
probeerd alles mee te sleuren.
Maar de zalm die zwemt ernaast
hij weet van het gebeuren.
Van het zout van de zee
naar het leven
brengende zoete water.
Al zit alles tegen
daar zit hij niet mee
doorgaan voor het kroost van later.
september: | Donderdag, november 26, 2020 21:36 |
Wat mooi Jacob. Het doet denken aan een gedicht wat ik ooit las. Als een zalm tegen de stroom inzwemmen. Het water zal de stenen breken. Mooi aansprekend. Net als jouw gedicht. Liefs | |
Horizon01: | Woensdag, november 25, 2020 16:23 |
Mooi geschreven. Groetjes, | |
Pascal Janssen: | Woensdag, november 25, 2020 06:42 |
Bijzonder lofdicht aan de zalm. Goede inhoud. | |
Pascal Janssen: | Dinsdag, november 24, 2020 23:38 |
Bijzonder lofdicht aan de zalm. Goede inhoud. | |
Auteur: slaaf Jacob | ||
Gecontroleerd door: de redactie | ||
Gepubliceerd op: 24 november 2020 | ||
Thema's: |