Ritme.
Corona sluist ons
In een ritme
dat in beperktheid ons regeert.
Geëigend naar taken
en leeftijd
daarin haar ondergang opteert.
’t Maakt ons onzeker
tekent de dagen
In zelfde patronen dag in dag uit.
De zorg eist inzet
haast boven vermogen
Verhindert bruidegom en bruid.
Verbant ons tot
een raamtoerisme
naar geliefden in een gesloten tehuis.
Het afscheid nemen
Is ons onthouden
Verdriet gevoel , dit is niet pluis.
Voor jong en oud
‘t verwarde ritme
onwennig , op een ander vlak
ontdaan van die
Vertrouwde omgeving
veelal het werk onder eigen dak.
Wij leren moeizaam
dit te accepteren
Verplichte afstand wrevelt pijn.
Hoop houdt ons staande
In het vooruitzicht
dat het toch eens voorbij zal zijn.
th
Dasje (lucky): | Zaterdag, april 18, 2020 20:21 |
Amen!!! Ik voel jou in dat gedicht...zo sterk geschreven! | |
Gerardo: | Zaterdag, april 18, 2020 19:57 |
Hopelijk niet zo lang meer. Maar alles is wat onzeker. | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, april 18, 2020 11:29 |
Dat wordt het nieuwe normale Teun, misschien moeten we daar maar aan wennen, we zullen het wel zien. Zonnig weekend samen( naast elkaar) Anneke |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: teun hoek | ||
Gepubliceerd op: 18 april 2020 | ||
Thema's: |