Tegen de koude, nog winterse vlakte
Zichtbaar gebroken
En verloren
Daar ligt het restant nu als hout verslagen op de kale grond
Ik weet nog hoe de boom ooit gezond en vol in bloei mij volledig inpakte
Als stekje dat tot iets bijzonder moois was ontloken,
wist de ‘overblijvende plant’ gelukkig vele lentes lang te gloren
Totdat de dood ook deze eens zo indrukwekkende berk vond
semara : | Dinsdag, februari 25, 2020 11:29 |
Oh zonde...mooi geschreven. | |
Will Hanssen: | Maandag, februari 24, 2020 11:37 |
Bijzonder mooi! | |
teun hoek: | Maandag, februari 24, 2020 11:18 |
gevoelig th | |
Anneke Bakker: | Maandag, februari 24, 2020 09:32 |
De natuur heeft weer haar macht getoond, en jij dit fraaie gedicht hierover. Mooi gedaan en succes. Anneke |
|
Aquarel: | Maandag, februari 24, 2020 08:01 |
Heel mooi, Stroejaro... Liefs, Aquarel |
|
Auteur: Stroejaro | ||
Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
Gepubliceerd op: 24 februari 2020 | ||
Thema's: |