Hoe geschift kan het zijn… De aanvaardbaarheid van pijn…
Als iemand komt te sterven, één geheel wordt met ’t verleden,
dan krijgt men veel begrip, men maakt je graag ‘tevreden’,
als iemand komt te sterven en je ziet de toekomst niet zo goed,
weet altijd wel iemand juiste woorden om te zeggen hoe het moet,
goed bedoeld dat is het zeker daarom niet steeds te verstaan,
maar je weet dat je daar niet alleen door moet gaan…
Als je (on)gewild de keuze maakt iemand te verlaten,
en je ziet de kans niet meer te praten,
daar je met zekerheid hebt ondergaan
dat je deze weg niet aankan in jouw bestaan,
dan kan je je moeilijk ventileren,
want het begrip stopt bij; je moest je maar weren
of, je kon het tij keren…
en net die pijn en dat verdriet
die uit je dan liever niet
want ’t is niet omdat je iemand verlaat,
dat de liefde zomaar overgaat…
Ook al is er een heel speciaal én nog warmer persoon in je leven,
niemand
is gemaakt om aan onverstaanbare gebeurtenissen toe te geven…
H. Mariëtte