Vergetelheid
Schone merel kom tot mij
Kom tot mij en zing uw lied
Verhelpt gij weltevree en ongedwongen
Mijn mistroostig verdriet
Laat uw melodie maar klinken
Langer dan een eeuwigheid
Zolang zal ik me haar herinneren
Zolang geen dood die ons scheidt
Maar geen eeuwigheid bestaat nog langer
Ook niet voor u, gij edele zanger
Als 't ligt aan den tijd
Die met zijn lichtgeraakte geest
Ons aards geluk benijdt
Geen dood die ons scheidt
Maar slechts vergetelheid
Kom tot mij en zing uw lied
Verhelpt gij weltevree en ongedwongen
Mijn mistroostig verdriet
Laat uw melodie maar klinken
Langer dan een eeuwigheid
Zolang zal ik me haar herinneren
Zolang geen dood die ons scheidt
Maar geen eeuwigheid bestaat nog langer
Ook niet voor u, gij edele zanger
Als 't ligt aan den tijd
Die met zijn lichtgeraakte geest
Ons aards geluk benijdt
Geen dood die ons scheidt
Maar slechts vergetelheid
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, augustus 02, 2019 22:52 |
| het zingen griffe zich diep in je ziel, je geest tekent zich erop in, je lijf laat het binnen verblijven, wat je schiep, schept hier je verder opgang al van zang. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gezelle-ge gedichten3 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||