wilde bloemen
ik wist je magie
als warm schild in
een kil openende wereld
voelde in je mystiek
blijde oplichtende
klanken naar boven
weinig van het zwaar
beladen niet weten
of het droeve vergeten
mag ik in jouw
voetstappen treden
hoop zaaien in het heden
nog kijken wilde bloemen
mij stralend aan want die
weg zijn wij al eens gegaan
dit zaad restaureert uit de
dood die zeker gaat komen
een nieuwe wereld vol dromen
wil melker
20/09/2018
Jadzia: | Vrijdag, september 21, 2018 14:07 |
Hou deze mooie magie vast en geniet van de natuur en hoop. Lieve groet van Jadzia |
|
september: | Donderdag, september 20, 2018 17:19 |
Ik lees dit mooie gedicht. Stil maakt het van binnen. Omdat het raakt en ontroert. Zo mooi is.De wilde bloemen voor ogen houdend. Dank voor dit moois en de ervaring van het lezen van dit gedicht Wil. Fijne avond gewenst. Liefs | |
teun hoek: | Donderdag, september 20, 2018 09:22 |
een gedicht vol dankbaarheid en verwachting. hoopvol th |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, september 20, 2018 08:10 |
Zo min als het zaad sterft ook de liefde niet Wil, straks in de nieuwe lente een tuin vol wilde bloemen die voor jou zullen bloeien. Heel mooi gedicht! Fijne dag wens ik je. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 20 september 2018 | ||
Thema's: |