Ik heb vandaag heel vroeg
de kerstboom langzaam-aan
ontdaan van al z’n glorie.
Eerst ontstak ik al het licht
en liet het flonk’rend
alle ornamenten raken.
Het gloeide in het englenhaar,
spetterde van tak naar tak,
tot in de hoge kruin.
Dan borg ik met wat ingetogen spijt
het goude lint, figuurtjes en de ijskristallen
en stilaan stond de boom
nog enkel groen te wezen
in ‘t witte lampjeslicht.
Toen ook het licht verdween,
bleef enkel nog de boom,
ontdaan van alle pracht,
maar met veel hoop
voor al die dagen - weken - maanden
tot hij mij - zo tegen volgend’ kerst,
opnieuw gezelschap houden zal.
Rob