Het koren golft.
In zacht gevoelde, gouden,
windbewegingen,
lijkt het zo de wereld toe te zingen,
alsof er niets is wat niet leeft.
Wijds vertakt zich al de naderende avondlucht.
Vogels zwermen, duiken,
glijden door het rood scharlaken licht.
Als een euforie, in volle vlucht,
als een hoop,
die zich op einders richt.
Wat is het mooi.
Zo prachtig, stil en vol van leven.
Met een geur dat alles, om me heen,
in streken kleur tot kunst bezwangerd.
Ik zou er alles,
alles steeds voor geven,
om te zien,
wat ik niet wist.
Om de waarde,
echt te kennen,
van waar rijkdom,
in essentie,
waarheid is..
-
Jadzia: | Donderdag, mei 10, 2018 11:50 |
Wauw...ik kijk met jou mee.. Ik hoop dat jou dag ook zo mooi mag zijn. Zomergroet van |Jadzia |
|
Clarice: | Donderdag, mei 10, 2018 11:21 |
Mooi geschreven, John. Gts, Clarice | |
Aquarel: | Donderdag, mei 10, 2018 08:47 |
Goedemorgen, een prachtig gedicht! Liefs, Aquarel |
|
Avr: | Donderdag, mei 10, 2018 07:37 |
Zeer mooi gedicht! Graag gelezen! | |
Anneke Bakker: | Donderdag, mei 10, 2018 07:21 |
Een prachtig gedicht om te blijven herlezen, zo intens zet je hier een mooie lente-avond neer John, een rijkdom waarvan jij de waarde kent dat is wel duidelijk. Heel fijn om te lezen. Mooie dag gewenst. Anneke |
|
zomerkind: | Donderdag, mei 10, 2018 06:37 |
amen:) eddie | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, mei 10, 2018 02:24 |
schitterend!! | |
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: John Kroos | ||
Gepubliceerd op: 10 mei 2018 | ||
Thema's: |