Stukjes.
Ik ben zo groot
ben zo dik
die ruimte is
voor mijn unieke ik.
De kern van mijn hart
kan niemand in gaan
heb er stukjes
omheen gedaan.
Brekende stukjes
verloop van de tijd
rakend onderweg
meer stukjes kwijt.
Wat altijd blijft
na elke snik
dat kleine stukje
unieke ik.
Willem B. Tijssen: | Zaterdag, juni 18, 2016 10:56 |
Veel van het uiterlijk is schijn en kan niet altijd weergeven waarom we verdrietig of gelukkig zijn. | |
Mamke: | Vrijdag, juni 17, 2016 19:51 |
Daarom is ieder mens de moeite waard, juist omdat iedereen uniek is... Er is niet één hetzelfde... | |
teun hoek: | Vrijdag, juni 17, 2016 12:42 |
geweldig toch om dat te beseffen. houden zo. th | |
geronnimo: | Vrijdag, juni 17, 2016 11:12 |
muurtje er om heen herkenbaar mooi schrijven |
|
wervelende regenboog: | Vrijdag, juni 17, 2016 10:27 |
een beschermlaag voor eventuele volgende 'aanvallen' om na verloop van tijd meer op jezelf te gaan vertrouwen... herkenbaar |
|
Anneke Bakker: | Vrijdag, juni 17, 2016 10:05 |
Men ziet het vaak, een grote sterke beer met een heel klein hartje, maar je bent en blijft uniek Jacob. Fijne dag wens ik je. Anneke |
|
Auteur: slaaf Jacob | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 juni 2016 | ||
Thema's: |