Het klinkt.
Stapelt woorden, letters.
Metselt zinnen tot onzinnigheid bekent.
Normaal.
Normaal gesproken,
luister ik de wereld rond,
het laatst vermelde,
beeld verslag.
Wie, herkent,
dit theater zonder lach..
Het fragmenteert,
grossiert in explosieve haat en nijd.
Zo werelds, wereldwijd.
-
Delen.
Deel het nieuws.
Deel jezelf.
Krijg het grootst genoten,
echt gevormde goed.
Laat de grondslag zo de winst zijn.
Niet omdat het mag,
maar omdat dit moet.
-
Het klinkt.
Het klinkt als ideaal.
Woorden.
Letters..
Het zit hem vaak,
in het verhaal..
Maar wat is nu nog,
echt normaal..?
-
sniperium: | Woensdag, februari 10, 2016 01:55 |
helaas is de wereld niet zo simpel dat alles zo te zegen is, maar ook niet zo moeilijk dat het niet net voorspelbaar word, mooi verwoord |
|
Anneke Bakker: | Zondag, februari 07, 2016 16:22 |
Gestapelde letters, woorden en zinnen vormen bij elkaar een gefragmenteerd verhaal dat zich wat lastig laat lezen, lijkt 'n beetje op oorlog, maar het moet ook niet hé, het mag. Bijzonder gedicht John. Warme groet. Anneke |
|
Mamke: | Zondag, februari 07, 2016 15:43 |
Triest genoeg de waarheid... Leven en laten leven.... De wereld kan nog zoveel mooier zijn/worden... | |
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: John Kroos | ||
Gepubliceerd op: 07 februari 2016 | ||
Thema's: |