Snel-weg
Ik rij en de lantarenpalen flitsen
net als de momenten van
licht en donker aan mij voorbij.
De belijning van de weg lig
uitgestippeld en in vaste vorm.
En vliegt net als het leven langs
en onder mij heen.
Ik verander van koers en baan
net zoals dat soms ook in het
leven gebeurd.
De bestuurder naast mij zit in
zijn neus te peuteren.
Ik laat hem net zoals het
geneuzel van deze wereld achter
mij.
De thalys schiet pijlsnel op het
spoor de toekomst in.
Uit de radio klinkt muziek van nu
en uit een ver verleden.
En ik.
Ik sukkel op mijn manier verder
in de toekomst voor mij.
Reacties op dit gedicht
| christina: | Zaterdag, november 29, 2014 18:42 |
| zo mooi ... | |
| waterval: | Zaterdag, november 29, 2014 00:43 |
| en daar staat in de verte een groot vraagteken...... ~~~waterval~~~ |
|
| Lia van der Fluit: | Zaterdag, november 29, 2014 00:22 |
| er ligt nog een lange weg voor je:) Lia x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fluister | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2014 | ||
| Thema's: | ||