Ik verlies
Als een zombie
wandel ik door mijn huis
Ik raak alles aan
wat jij voor het laatst hebt aangeraakt
Zelfs het fornuis
Het is het laatste beetje warmte
Wat ik van jou ooit nog kan voelen
Er zijn zoveel mensen die me steunen
Het helpt niet
Ik voel er niks bij
Ik voel me alleen
Ze zullen het wel goed bedoelen
Je koffiekopje staat nog op het aanrecht
Ik moet het afwassen
Het staat er al veel te lang
Maar ik verlies het gevecht
Met mezelf
27-11-12
wandel ik door mijn huis
Ik raak alles aan
wat jij voor het laatst hebt aangeraakt
Zelfs het fornuis
Het is het laatste beetje warmte
Wat ik van jou ooit nog kan voelen
Er zijn zoveel mensen die me steunen
Het helpt niet
Ik voel er niks bij
Ik voel me alleen
Ze zullen het wel goed bedoelen
Je koffiekopje staat nog op het aanrecht
Ik moet het afwassen
Het staat er al veel te lang
Maar ik verlies het gevecht
Met mezelf
27-11-12
Reacties op dit gedicht
| naomidefolter: | Donderdag, januari 31, 2013 13:20 |
| Dankje! Het was een ouder gedicht die ik weer vond en niet had geplaatst! Gelukkig is ''hij'' er weer | |
| kGm: | Donderdag, januari 31, 2013 13:17 |
| Je verliest pas op het moment te verliezen.. Sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: naomidefolter | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||