Grote Markt nr. 15


In mijn droom, loop ik door de smalle straten
zoek ’t straatnaambord, krijg ’t niet in de gaten
nochtans, ik ken het adres, Grote Markt nr. 15,
maar ondanks mijn zicht, ik blijk 't niet te zien.

Het, in lood gelegd, gekleurd glas van de foyer
het schilderij aan de muur, met “Zicht op zee”
en 't parket op de vloer dat je hier zo zelden ziet
hoever ik kijk of hoever ik zoek, ik vind het niet.

De mahonie tafel en stoelen die in de living staan
met, op de juiste plaatsen, ‘n patina, welteverstaan
de glimmende lusters, die ooit het plafond sierden
en het zilveren bestek, telkens men er “iets” vierde.

De klank van ‘t kristallen service, het galmt nog na
net als de luister, die leek nog grootser, of toch bijna
ook al was er, onderhuids, reeds ‘n gevoel dat tierde
iets, dat de eindigheid van “wat was”, uitzwierde.

Zoveel bleef wazig en onvindbaar in mijn droom
’t ontwaken zelf, ontnuchterend en eerder loom
en ook al weet ik ‘t adres, Grote markt nr. 15,
dat straatnaambord, ik heb het nooit gezien.





17 September 2012