zonder iemand te vertrouwen
zat je op onze koer
helemaal in je eentje
Je was nog jong …
verdwaald
misschien achter gelaten
door je mama
En zo in onze tuin belandt …
Ik probeerde je eten te geven
maar die wou je niet aannemen
je liep van me weg …
Je was bang …
Gelukkig heeft mijn mama
jou erbovenop geholpen …
je kan weer vliegen …
je eet terug …
en af en toe …
kom je bij ons terug …
Lieve duif …
dat heb je aan ons te danken …
gedichtenmeisje: | Maandag, augustus 20, 2012 20:51 |
De volgende dag is mijn papa gekomen: hij heeft de duif meegenomen naar mama en papa''s huis en mama heeft de duif opgeknapt en het is weggevlogen :) | |
gedichtenmeisje: | Maandag, augustus 20, 2012 20:50 |
(vergeten er een ondertekst bij te zetten) Op onze koer (waar ik samenwoon met 4 andere mensen) was er een jonge duif gestrand, zonder zijn ouders ... we hebben geprobeerd het eten te geven en drinken, maar dat hielp niet. Met onze woonbegeleidster hebben we geprobeerd het in de lucht te ''gooien'' omdat het mss zijn vleugels zou uitstrekken en zou beginnen vliegen, maar het vloog recht terug naar beneden ... |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, augustus 20, 2012 20:22 |
oke ik heb altijd geleerd niet aan de vogel komen want dan verstoten de ouders hem gr.janny |
|
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 20 augustus 2012 | ||
Thema's: |