Ik ga je iets zeggen,
Je hebt gelijk,
ik praat met te veel woorden,
ik was het die jou de rug toe keerde,
Liefde maakt blind zeggen ze toch altijd,
ik begrijp die zin.
Liefde maakt alleen blind als beide partijen dingen van de ander wel zien, maar niet die van hunzelf. Wat dan de liefde, doet vertellen, en bekend maakt.
Denk ik dan.
Al had ik nu geld, of kon het lenen,
ik had je op gezocht,
daar je die liefde gegeven.
nu denk ik alleen maar,
hoe kan ik daar komen.
uit gezocht,
veertien uur en achtenveertig minuten,
bijna vijfhonderd voor de benzine.
Kijk dat rijden doe ik zo,
alleen waar haal ik even vijfhonderd vandaan.
Voor het festival heb ik wel geld opzij gelegd.
Maar zo ff vijfhonderd, heb ik niet even snel.
snotver, ik wil echt gewoon nu kunnen vertrekken,
gewoon nu.
het spijt me.
je heb gelijk.
Of je nou hier dicht bij bent,
of ergens in een ver land,
hoor mijn hart nog zingen,
verlangend naar jou.
Al moet ik er zelf wel wat aan doen.
Wil je mij schouder klopjes komen geven,
als ik dingen goed presteer in het leven,
of juist op dingen wijzen,
wat ik beter anders had kunnen doen.
Maar eerst zie het festival,
ik bid tot god of we dat sowieso mogen mee maken,
en dat het de mooiste dag van jou leven mag worden
Ik wil eigenlijk heel graag een tattoage,
een boek met er in geschreven,
one line.
Dat boek verwerk ik in een zon.
iets kleins en simpels maar met meerdere betekenissen.
Zoveel wensen maar houd veel dingen redelijk open,
er maar een ding aan te doen,
er voor te gaan,
ook al voel ik schuld gevoel,
van wat is geweest.
Hoofd omhoog houden,
borst vooruit,
altijd hoop houden,
altijd vertrouwen,
en in blijven zien,
je hebt gelijk,
... gelijk..
tijd is nu, kan ik het één niet
dan nog het andere wel.