De pijn die ik nu voel is ondraaglijk
Ik weet met mezelf geen blijf meer
Mijn ogen doen pijn van ingehouden tranen
Jullie zijn zo trots op hen, mijn oudste broers
Waarom zeggen jullie niets over mij?
Ik heb verloren wat ik lief heb gehad..
Had ik het beter niet verzwegen?
Het is zo moeilijk..
Ik weet ook niet meer wat te doen..
Jullie zijn zo fier omdat jullie grootouders worden
Maar vorig jaar hadden jullie dat al geweest
Mijn kleintje bleef niet leven
En dat heb ik nooit verteld
Ja ik ben boos op jullie .. omdat jullie niet fier op mij zijn
Of dat toch nooit zeggen
En daarom huil ik .. Daarom ben ik vaak zo kort
Omdat het me telkens opnieuw kwetst
Ik praat niet meer graag met jullie
En zou het liefst zachtjes van jullie willen weggaan
Een nieuw leven opbouwen
en jullie verlaten …