Gooi me nog niet weg.

Tussen stapels volgeschreven vellen door de jaren geel verkruld ligt het witte, lege papier niet wachtend op een woord of zoekend naar vervulling. Laat het nog maar even kijken, laat het nog even liggen. En als het wappert en trekt, een beetje uit balans raakt, raap het dan niet op laat het liggen en zie hoe het terugkomt. Laat me nog maar even liggen, gooi me nog niet weg.

Geschreven door

- Suus -

Reacties op dit gedicht

- Suus - vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Red One. :	Maandag, maart 19, 2012 08:13
Nice Suus! :) x

arie:	Vrijdag, februari 03, 2012 12:05
Leeg, wit papier. Maagdelijk als witte sneeuw. Toch staat het boordevol verhalen... Knuff

mucho:	Donderdag, februari 02, 2012 19:30
leeg papier het is als het leven zelf

cinke1978:	Donderdag, februari 02, 2012 17:20
mooi beschreven. groetjes cin en jay

©MarielledeBoer:	Donderdag, februari 02, 2012 16:00
Mooi! Graag gelezen!

karinvangelder:	Donderdag, februari 02, 2012 11:50
een complimentje doet iedereen goed Suus liefs met compliment van mij x Karin

Over dit gedicht

Auteur: - Suus -
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 02 februari 2012
Thema's: [Delen]