verdwenen
Wat was er toch?
wat was de druppel?
gisteren was je er nog.
en nu ben je verdwenen.
voor altijd.
waarom heb je het gedaan?
was er echt geen weg terug?
kon niemand je verstaan?
of liet je het niet merken
dat je hulp nodig had?
zo jong, zo onverwacht.
nog een heel leven voor je
maar jij leefde in een nacht
en wilde niet meer
en nog niet.
ik zoek naar woorden
die troost kunnen bieden in dit verdriet
maar niets is naar behoren.
ik kan alleen maar stamelen:
"Troost hen, Heere."
"Troost hen in dit grote verdriet.
het is zo onbegrijpelijk
er is zo'n groot gat wat hij achterliet.
Vult U dat gat met Uw liefde.
Troost hen, sterk hen Heere."
Reacties op dit gedicht
| Patrick Rottier: | Donderdag, januari 05, 2012 11:07 |
| geen woorden voor, diep ontroerend, een heel herkenbaar verhaal dat ons als mens laat nadenken waar onze hedendaagse samenleving naartoe wil evolueren,,,,,, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: carokiss |  
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||