Geen kattenluikje, geen brievenbus,
Zelfs de bel schakel ik dit keer uit,
Sloop alles tot de laatste steen,
Al schreeuwt mijn hart nu nog zo luid.
Breek de ramen uit deze illusie,
Ook de ruïne mag niet blijven,
Alle wegen gooi ik plat,
Om mijn verdriet zo te verdrijven.
Ik wil weer braak gelegde grond,
Waar de zon straks op kan schijnen,
Om dat aan mezelf te geven,
Moet jij echt bij mij verdwijnen.
David Matser: | Woensdag, augustus 24, 2011 09:12 |
"Breek de ramen uit deze illusie", erg mooi gevonden. liefs | |
kauwgumbal: | Zondag, augustus 21, 2011 23:06 |
:P prachtig! |
|
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 21 augustus 2011 | ||
Thema's: |